تفاوت های بلوک لیپر و هبلکس

در این مقاله از وب سایت فروش مصالح ساختمانی به تفاوت های بلوک لیپر و هبلکس خواهیم پرداخت . با ما همراه باشید. در دنیای ساخت‌وساز مدرن، مصالح سبک و عایق مانند بلوک‌های بلوک گازی سلولی (AAC) و بلوک سبک گازی ویژه (مانند هبلکس) محبوبیت فراوانی یافته‌اند. در کشورهایی مانند ایران، برندهای مختلفی از این مصالح وجود دارد که دو نمونه‌ شناخته‌شده آنها عبارت‌اند از لیپر و هبلکس. اگر در حال طراحی پروژه‌ای هستید یا در مراحل انتخاب مصالح به تفاوت بین این دو برخورده‌اید، این مقاله می‌تواند راهنمایی عملی در اختیار شما قرار دهد.

مواد اولیه و فرایند ساخت

اهمیت بلوک‌های ساختمانی  در سرعت اجرا، وزن ساختمان و عایق‌بندی بر کسی پوشیده نیست. در این میان، بلوک‌های سبک به واسطه مزایای فراوانی که دارند، از جمله سبک کردن سازه، ایجاد عایق حرارتی و صوتی مناسب و کاربری آسان، جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده‌اند. در میان این دسته از مصالح ساختمانی، بلوک‌های لیپر و هبلکس دو نمونه رایج هستند. هرچند هر دو در گروه بلوک‌های سبک جای می‌گیرند، اما در ترکیب مواد اولیه و فرایند تولید کاملاً با هم متفاوت‌اند.

بلوک لیپر

اگر بخواهیم بلوک لیپر را تعریف کنیم، می‌توان گفت نوعی بلوک سیمانی سبک است. برای سبک کردن این بلوک، پوکه‌های سبک‌وزنی شامل پرلیت و پوکه‌های معدنی آتشفشانی نظیر اسکوریا و پومیس به ترکیب سیمان افزوده می‌شوند. ترکیب اصلی مواد اولیه این بلوک شامل سیمان، آب، پوکه پرلیت، پوکه کرپ، میکروسیلیس، الیاف پلی‌پروپیلن و افزودنی‌های دیگر است. در فرایند تولید، ابتدا مواد اولیه با نسبت‌های دقیق با یکدیگر مخلوط می‌شوند تا ترکیبی همگن به دست آید.

این مخلوط سپس در قالب‌های مخصوص ریخته شده و پس از گذشت زمان مشخصی برای گیرش اولیه، بلوک‌ها از قالب خارج می‌شوند. عمل‌آوری بلوک‌های لیپر معمولاً به روش‌های سنتی مانند عمل‌آوری با آب یا با استفاده از سیستم‌های گرمایشی یا بخار آب در تولید انبوه صورت می‌گیرد. استفاده از الیاف پلی‌پروپیلن در ترکیب این بلوک‌ها به افزایش مقاومت خمشی و کششی و همچنین بهبود قابلیت برش‌پذیری آن‌ها کمک می‌کند.

بلوک هبلکس

بلوک هبلکس، از ترکیب ماسه سیلیسی، آهک، سیمان، پودر آلومینیوم و آب تولید می‌گردد. فرایند تولید با ایجاد دوغابی متشکل از سیلیس و آب آغاز می‌شود. در ادامه، آهک و سیمان به این مخلوط اضافه شده و همه اجزا با هم ترکیب می‌گردند تا یک مخلوط کاملاً همگن به دست آید. در مرحله بعد، پودر آلومینیوم به ترکیب اضافه می‌شود که عامل اصلی ایجاد حباب‌های هوا و تخلخل در ساختار بتن است؛ این واکنش شیمیایی باعث افزایش حجم و سبکی مخلوط می‌شود.

پس از گیرش اولیه در قالب‌های بزرگ، بلوک‌ها به ابعاد مورد نیاز برش داده می‌شوند. مرحله اتوکلاوینگ، بخش اصلی فرایند ساخت هبلکس است. در این مرحله، بلوک‌ها در دستگاه اتوکلاو زیر فشار و دمای بالا قرار می‌گیرند. این عمل باعث می‌شود که بلوک‌ها سخت شده، به مقاومت نهایی خود برسند و هم‌زمان خواص عایق‌بندی حرارتی و صوتی را نیز پیدا کنند.

جدول مقایسه ویژگی‌های کلیدی

بررسی دقیق‌تر هر ویژگی

1. وزن و چگالی

• لیپر: چگالی پایین (۴۰۰–۷۰۰) باعث می‌شود سازه سبک‌تر شود؛ مناسب برای دیوارهای داخلی و پروژه‌هایی با محدودیت بار مرده.
• هبلکس: با چگالی ۵۰۰–۹۰۰، سنگین‌تر بوده و برای دیوارهای برشی یا دیوارهایی با تحمل بار بیشتر ایده‌آل است.

2. عملکرد حرارتی

هر دو عایق مناسبی در برابر حرارت‌اند، اما تفاوت‌های جزئی وجود دارد:

• لیپر دارای ساختار سلولی ریزتر و عایق حرارتی خوبی است.
• هبلکس کمی عملکرد حرارتی ضعیف‌تری دارد؛ اما فاصله میان مصرف‌کنندگان نباید زیاد باشد.

3. مقاومت مکانیکی

• مقاومت خمشی و فشاری هبلکس کمی بالاتر است. اگر نیاز به ساخت دیوار باربر یا استفاده در طبقات پایین دارید، هبلکس مناسب‌تر است.

4. عایق صوتی

هر دو در سطح مناسبی هستند، اما هبلکس در سطح بالا و متوسط دارای عملکرد صوتی بهتری است.

5. نصب و اجرا

• لیپر: سبک‌تر، تراز بهتر، سرعت نصب بیشتر.
• هبلکس: کمی سنگین‌تر، نیازمند دقت در تراز و توری‌گذاری تقویتی.

6. قیمت و هزینه نهایی

• قیمت لیپر کمتر است؛ اما توجه کنید هزینه‌های توری، افزودنی‌ها و زمان اجرا نیز تأثیرگذارند.
• هبلکس قیمت بیشتری دارد، اما پشتیبانی و آموزش نصب آن می‌تواند باعث کاهش خطا شود و در مجموع هزینه را کاهش دهد.

7. پشتیبانی و آموزش

• لیپر به‌عنوان برند محلی، بسته به استان‌های مختلف متفاوت است.
• هبلکس دارای شبکه سراسری، آموزش نصب، مشاوره پروژه، خدمات پس از فروش و گارانتی است.

کاربردها و انتخاب مناسب

الف) پروژه‌های تجاری یا ساختمان‌های بلند

نیاز به مقاومت بالا و دوام طولانی؛ هبلکس انتخابی مطمئن است.

ب) ساختمان‌های مسکونی کوچک و دیوارهای داخلی

اگر بودجه محدود یا نیاز به تغییر سریع وجود دارد، لیپر گزینه مناسبی تلقی می‌شود.

ج) مناطق مرطوب یا شرایط محیطی خاص

هر دو مناسب اند؛ اما با افزودنی‌ها و لعاب‌های مخصوص، هبلکس گزینه بهتر است.

اجرای بلوک لیپر و هبلکس

برای ساخت دیوارهایی محکم، عایق و پایدار با استفاده از بلوک‌های ساختمانی، دو عامل خیلی مهم هستند. نوع ملاتی که استفاده می‌کنید و روشی که برای اجرای دیوار به کار می‌برید. به‌خصوص وقتی با بلوک‌های سبک و پرطرفدار مثل لیپر و هبلکس کار می‌کنید، باید دقت کنید؛ چون هر کدام ملاط و روش اجرای مخصوص به خود را نیاز دارند.

اجرای بلوک لیپر

یکی از گزینه ها در تفاوت بلوک لیپر و هبلکس این است که بلوک لیپر، عموماً با ملاط ماسه سیمانی اجرا می‌شود و نیاز به چسب‌های ویژه‌ای ندارد. در اجرای آن، توجه به پر بودن کامل بندهای افقی و عمودی با ملاط ضروری است تا از انتقال صدا و حرارت جلوگیری شود. ضخامت بندها معمولاً بین 10 تا 12 میلی‌متر است و باید اطمینان حاصل شود که بلوک‌ها کاملاً تراز و شاقول چیده شده‌اند.

برای چیدن بلوک‌ها، دقت کنید که درزهای عمودی هر ردیف دقیقاً روی درزهای ردیف پایینی نباشند و به‌صورت یکی در میان قرار بگیرند. همچنین، پس از اینکه ملاط شروع به سفت‌شدن کرد، بلوک‌ها را جابه‌جا نکنید. برای اینکه دیوار به سقف خوب متصل شود و در اثر نشست ساختمان ترک نخورد، بهتر است رج آخر آن با مصالحی مثل آجر و به شکل صحیح کار شود.

اجرای بلوک هبلکس

یکی از دیگر از موارد در تفاوت بلوک لیپر و هبلکس این است که برای چسباندن بلوک‌های هبلکس معمولاً از چسب ویژه‌ای استفاده می‌شود که پایه آن سیمان و مواد پلیمری است. این چسب مخصوص، در مقایسه با ملاط سیمانی قدیمی، چسبندگی و مقاومت بیشتری دارد. ضخامت چسب باید بسیار کم، در حد 2 تا 3 میلی‌متر باشد. این ضخامت کم باعث کاهش وزن و کاهش انتقال حرارت در بندها می‌شود. قبل از اجرا، سطح زیرین کار باید تسطیح و تراز شود.

قبل از چسباندن بلوک‌ها، لازم نیست آن‌ها را به طور کامل در آب قرار دهید، مانند کاری که با آجرهای قدیمی انجام می‌دهند. فقط کمی نم‌دار کردن سطح بلوک‌ها می‌تواند به قوی‌تر شدن اتصال چسب کمک کند. با استفاده از ماله دندانه‌دار مخصوص، چسب را به‌صورت لایه‌ای نازک و یکنواخت پهن کنید.

بعد از قرارگیری هر بلوک، وضعیت تراز و شاقول آن را با چکش لاستیکی بررسی و تنظیم نمایید. برای داشتن دیواری پایدار، در فواصل مشخص و در گوشه‌ها و محل تلاقی دیوارها از بست‌های فلزی یا تسمه‌های گالوانیزه کمک بگیرید. فراموش نکنید که در هر رج، همپوشانی بلوک‌ها باید دست‌کم 15 سانتی‌متر باشد.

برخلاف بلوک لیپر که ممکن است در اثر حمل‌ونقل و برش خرد شود، بلوک هبلکس مقاومت بیشتری دارد. این مقاومت و قابلیت برش دقیق، منجر به کاهش چشمگیر ضایعات در هبلکس می‌شود. هزینه تمام شده دیوارچینی با هر یک از این بلوک‌ها نیز می‌تواند متفاوت باشد که تحت‌تأثیر قیمت بلوک، هزینه حمل‌ونقل و نوع و میزان ملاط یا چسب مصرفی قرار می‌گیرد. تصمیم برای استفاده از بلوک‌های سبک لیپر یا هبلکس در نهایت با درنظرگرفتن نیازهای ساختمان، شرایط جوی منطقه، بودجه‌ای که دارید و مقایسه کامل مزایا و معایب هر دو نوع بلوک مشخص می‌شود.